علائم بیماری زونا No Further a Mystery

علائم بیماری زونا No Further a Mystery

Blog Article

روانشناس برای درمان پارانوئید کلیه علائم فرد را با دقت بررسی می‌کند.

علائم زونا می‌توانند بر روی صورت و چشم‌ها، دهان و گوش‌ها نیز ظاهر شوند. این ویروس همچنین می‌تواند برخی از اندام‌های داخلی را تحت‌ تاثیر قرار دهد. ​

شخص تصور می‌کند که شخصی قصد آزار و صدمه رساندن به او را دارد.

سیستم ایمنی ضعیف: در افراد دارای اختلال در سیستم ایمنی بدن، احتمال بیشتری وجود دارد که به این بیماری مبتلا شوند. این عارضه می‌تواند در شرایط زیر شلعه‌ور شود:

هر کسی که سابقه‌ی آبله مرغان دارد ممکن است به زونا مبتلا شود.

آنها ممکن است آزمایش خون را توصیه کنند، تا تعیین کنند که آیا آنتی بادی لازم برای مقابله با ویروس آبله مرغان را دارید یا خیر. اگر آنتی بادی وجود داشته باشد، این بدان معناست که فرد قبلا آبله مرغان گرفته است ولی شاید آن را به یاد نداشته باشد یا در برابر آن واکسینه شده است.

اما در برخی از افراد و به دلایلی که کاملاً مشخص نیست، ممکن است ویروس واریسلا زوستر سال‌ها بعد دوباره ظاهر شوند و در امتداد الیاف عصبی حرکت کنند تا باعث ایجاد زونا شوند.

زونا فقط در افرادی رخ می‌دهد که قبلاً در معرض ویروس واریسلا زوستر (آبله مرغان) قرار داشته اند. عوامل خطر برای ایجاد زونا شامل موارد زیر است:

پوسته‌ها معمولاً بعد از گذشت چند هفته از بین می‌روند و بثورات زونا نیز بعد از تقریباً دو تا چهار هفته از بین خواهند رفت. اگرچه این مورد غیر معمول است، ولی در برخی از بثورات شدید، تغییر رنگ پوست یا زخم شدن پوست امکان پذیر است.

برای مثال کسی که دچار این توهم شده‌است که یک شخصیت مهم سیاسی یا ادبی است، می‌تواند در دسته عکس بیماری زونا در بزرگسالان مبتلایان به پارانویای مطلق بگنجد.

گاهی اوقات روان درمانی می تواند پارانویا را کاهش دهد و تأثیر آن را بر عملکرد روزانه فرد محدود کند.

غذاهای پرکربوهیدرات: زیاده‌روی در مصرف شیرینی‌جات، آبنبات، کیک، نوشیدنی‌های شیرین، بستنی، نان سفید و برنج سفید می‌تواند قند خون را به‌سرعت بالا ببرد.

ممکن است پزشک معالج، داروهای ضد ویروسی را برای بیمار تجویز کند تا از تکثیر ویروس جلوگیری نماید. به کارگیری ​​​​​​​​درمان ضد ویروس می‌تواند به موارد زیر کمک کند:

پارانوئید یک اختلال رایج است که ممکن است مشکلاتی جدی برای فرد و اطرافیان او ایجاد کند. افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، معمولا در زندگی شخصی، شغل و سایر روابط خود دچار مشکل می‌شوند و نمی‌توانند زندگی راحتی را تجربه کنند. اکثر این افراد نسبت به درمان مقاومت می‌کنند و احساس نمی‌کنند که مشکلی جدی دارند.